Η Σπάρτη, μία αρχαία κωμόπολη της Ελλάδας, παρουσιάζει το απίστευτο φενομενικό πολιτισμικής δομήςοργάνωσηςλειτουργίας. Ο ίδιος τρόποςπροσέγγιση διαμόρφωσηςπλασμούανέπτυξης της σπάρτιατικήςσπαρτιατικήςσπαρτιατικής ζωήςύπαρξηςμοναδικότητας ήταν πρωτοφανής για την εποχήπερίοδο τουτηςτου. Η στρατιωτικήπυγμαχικήπολεμική εκπαίδευσηκατάρτιση απόγιαστην παιδικήμικρή ηλικίαημέρα ήτανσυνιστάταιυποχρεωτική ένατο κλειδίθεμέλιο γιαστηνπρος τητηνστο διατήρησηδιαμόρφωση τηςτουτης σπάρτιατικήςσπαρτιατικήςσπάρτιατικής ισχύοςδύναμηςεξουσίας. ΑκόμηΕπιπλέονΠαράλληλα, ηητο εξαιρετικήοικονομική αυτοδημιουργίακουλτούραοργάνωση τουτηςτου λαούκοινωνίαςσυνολικού δημιούργησεέφερεανέπτυξε ένατο μοναδικόξεχωριστόσπάνιο σύστημαπλαίσιο οικονομικήςυλικήςαναπτυξιακής αξιοπρέπειαςστάθμηςοικονομίας.
Η Εκπαίδευση των Σπαρτιατών: Η Αγωγή
Η εκπαίδευση των Σπαρτιατών, γνωστή και ως κράσις, ήταν ένα διαδικασία δυσκολότερο και συνολικό πλαίσιο, σχεδιασμένο να διαμορφώσει στρατιώτες εξαιρετικούς ποιότητας. Από την χρονιά των επτά ετών, τα αγόρια απομακρύνθηκαν από τις οικγένειες τους και υπόκεινται ένα πρωτόγονο διάρκεια εκπαίδευσης που παρείχε έμφαση στην θεμελίωση, την αντοχή και την επιμονή. Η τροφή ήταν σπάνια, με σκοπό να προκαλέσει την υπομονή και να εκπαιδεύσει την στερήσεις. Η φυσική άσκηση ήταν ακραία, περιλαμβάνοντας αντικατάσταση τροφίμων, μονομαχίες και συνεχή υποταγή στους μεγαλύτερους σε ηλικία.
Οι Σπαρτιατικές Μάχες: Δόξα και ΘυσίαΟι Σπαρτιατικοί Αγώνες: Δόξα και ΘυσίαΟι Σπαρτιατικές Αναμετρήσεις: Δόξα και Θυσία
Οι Αναμετρήσεις αποτελούν ένα ειδικό κεφάλαιο στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας. Πέρα από την υποκριτική τους ως χωρίς συναισθήματα πολεμιστές, οι Σπαρτιάτες αφιέρωσαν τη ημέρα τους στην καλλιέργεια για τον συγκρούσεις και στην αφοσίωση στην Κοινότητας. Η θυσία τους, συχνά αντιληπτή για τους άλλους, ήταν απαραίτητη για την εξασφάλιση της ελληνικής ανεξαρτησίας από τις επιθέσεις των βαρβάρων. Η αφήγηση για τις Σπαρτιατικές μάχες, όπως οι Θερμοπύλες, φωτίζει το αδιαμφισβήτητο σωφροσύνη και την εκχώρηση των Σπαρτιατών. Η κληρονομιά τους συνεχίζει να ενέχει ένα αξιοσημείωτο σήμα για την προσωπική τιμή της ανεξαρτησίας.
Η Γυναίκα στην Σπάρτη: Ισχύς και Αυτονομία
Η εικόνα της γυναίκας στην σπαρτιατικής κοινωνίας ήταν ιδιαίτερη σε σύγκριση με άλλες κοινωνίες της περιόδου. Αντί για μια περιορισμένη θέση, οι γυναίκες Σπάρτης απολάμβαναν σημαντική ελευθερία και ισχύ. Είχαν σημαντική ευθύνη στη οικονομία των οικονομικών κατά τη περίοδο των ανδρών στον στρατό, και διαχειρίζονταν εκτενείς αγροτικές περιουσίες. Αυτή η περιουσιακή αυτονομία συνέβαλε στην διαμόρφωση μιας ισχυρής ψυχοσύνθεσης και δύναμης στην πολιτική ζωή. Επιπλέον, οι γυναίκες ενθαρρύνονταν να είναι φυσικά κατάλληλες, πιστεύοντας ότι ικανές γυναίκες θα γένναγαν υγιείς ανδρείκευς.
Ο Βασιλεύς και ο Αρειοπάγος
Η η συνδιακυβέρνηση στην Σπάρτη ήταν ένα μοναδικό φαινόμενο, όπου η πλήρης εξουσία του βασιλιά ισορροπούσε από την Αρειοπάγος. Η γερουσία, αποτελούμενη από οι γηραιότερους και πιο εκλεκτοί πολίτες, είχε το δικαίωμα να ελέγχει τις πράξεις του βασιλιά, ειδικά σε στρατιωτικά θέματα και στις υποθέσεις σχέσεις. Ούτε ήταν, ωστόσο, μια επιφανειακή επιτήρηση, αλλά μια πιο βαθιά δύναμη που ήταν σε θέση εμποδίσει τις αποφάσεις του βασιλιά, αν αυτές θεωρούνταν αντίθετες προς το κοινό πρόσδοκα esparta της Σπαρτιατικής πολιτείας. Σύμφωνα αυτόν τον ιδιόμορφο μηχανισμό, η Σπάρτη εξασφάλισε μια πολιτική ισορροπία που διαμόρφωσε την αξιοσημείωτη αμυντική της ισχύ.
Η Οικονομία της Σπάρτης: Μια Ασυνήθιστη Πολιτεία
Η οικονομία της Σπάρτης παρουσιάζει ένα πραγματικά διαφορετικό μοντέλο σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ελληνικές της αρχαιότητας. Δεν βασιζόταν στην το εμπόριο αγαθών ή στην ανάπτυξη μεγάλων βιομηχανιών. Αντιθέτως, η κύρια επιδίωξη ήταν η οικονομική ανεξαρτησία, με μια βασική έμφαση στην καλλιεργητική παραγωγή. Η γαιοκτησία ήταν συγκεντρωμένη σε κοινοτικά μέρη, και οι μεγάλοι αγρότες απασχολούνταν στα ίδια τους κτήματα. Ένα σημαντικό στοιχείο ήταν η απαγόρευση της ατομικής συσσώρευσης υπερβολικών υλικών αγαθών. Αυτή η προσέγγιση είχε ως αντικείμενο τη σταθεροποίηση της κοινωνικής σταθερότητας και την παρεμπόδιση της υλικής διακύμανσης.